210
بعداً نوشت: ساعت ٥:١٠ و درحال شعر حفظ كردن، دوست دارم پاشم قدم بزنم با اينكه هوا هنوز تاريكه و هم چنين ميخوام يه آهنگ شاد بذارم و پاشم برقصم اونم وسط حياط 😐 هميشه به سحر و صبح حس خيلي خوبي دارم هواي بيرون خيلي خوبه، از كولر بدم مياد ديگه :| ميدونين الان هيچي بيشتر از اين حال نميده كه يه آش داغ و گرم بزني تو رگ، ميخوام برم آش و نون بخرم، ولي كي حال داره اين همه راه رو بره، حالا شايد زد به سرم رفتم، مامانمم كه همين يه ساعت پيش خوابيده عمراً صبح پاشه واسه بنده صبحونه آماده كنه، البته من كي صبحونه خوردم كه اين دومين بارم باشه؟ اصولاً در خانه ي ما از شام و صبحونه خبري نيست و هركي گشنشه ميتونه براي خودش غذايي فراهم كنه، اينو وقتي فهميدم كه ١٢ساله بودم و وقتي به مامانم گفتم مامان كو شام؟ توي يخچال همه چي هست و فقط نياز به پختن داره :))) صبحونه هم كه خوابه تا لنگ ظهر، كلاً ما خواب خيلي دوست داريم.. خب مينوشتم، از اونموقعه بود كه به نخوردن صبحونه و شام عادت كردم و فقط وقتايي كه از گشنگي ميخوام ديوارو گاز بگيرم يچيزي مثل نيمرو فراهم ميكنم، با همه اينا مامان خيلي براي ما زحمت كشيده، توي اين ١٦سال ديدم كه از جونش براي ما مايه گذاشت، اميدوارم يه روزي بتونم براش جبران كنم، كامل كه نميتونم چون انقدر زحماتش زياده كه فقط يه مادر زحمت كش ميفهمه ولي تا جايي كه بتونم، يه مادر هرچقدر پست و بد باشه و درحق فرد بجاي خوبي بدي كنه ولي بازم درگردنش ما حق داريم، اينارو من فقط ميگما فك نكنيد حالا خودم ميفهمم اينارو فقط خوده مادرا ميفهمن و شايد پدرا، البته يه روزي همه ميفهميم :) بعضي از خاطرات رو هم نميخوام ثبت كنم اينجا چون علاوه براينكه بدن هميشه موندگارن، حالا چرا ؟ زيرا هرلحظه جلو چشمامن و توي مغزم فريادشون رو ميشنوم، پس چرا ثبت كنم وقتي دلم قلبم عقلم همه اعضاي بدنم ؛ همه چيم يادآور اونهاست؟ خاطره ها كه پاك نميشن، چه بسا خاطره هايي كع از جنس كابوس باشن !
ميگم شما حس نميكنيد قالب وبلاگم خيلي خز شده؟ تقريباً يه سالم دارمش اما هنوزم دوستش دارم 😐❤️
من افسرده نیستم من فقط همیشه غمگینم.