217
کارای ثبت نامم مونده و هنوز هیچ کدوم رو انجام ندادم٬ کی حال داره بره عکس بگیره و فلان کنه و فلان ؟ اونم وسط گرمای تابستون٬ الان که میبینم خیلی کارا هست که باید انجام بدم اما اصلاً حال و حوصله ندارم انرژی نداشتم ته کشیده٬ الانم باید پاشم نماز بخونم اما نمیتونم حتی از جام بلند شم٬ دوست دارم برم بیرون٬ کلاس٬ کتابخونه و هزاران کار دیگه انجام بدم٬ اما خیلی دلیل ها هستن که نمیذارن!
این پست رو دوست ندارم٬ چرا :-؟
بعداً نوشت: گوشیم درست شد ولی اصلاً حوصله ش رو ندارم٬ حالا که میبینم بود و نبودش فرقه زیادی برام نداره٬ بود و نبود یه سری آدم های مجازی که حتی معلوم نیست وجود دارن یا نه٬ چی هستن٬ چیکارن و ... :) به جای اینکارا سعی میکنم بیشتر کتاب بخونم برم بیرون برم کلاس دوست پیدا کنم زبان انگلیسیم رو تقویت کنم زبان کره ای یادبگیرم ^ــ^!
راستی قسمتی از پست رو پاک کردم چون قبلاً هم نوشته بودم که این پست رو دوست ندارم چون سرشار از گلایه و نالیدن بود٬ شاید دلیلش همین بود٬ همین الان یه درس بزرگ گرفتم٬ واسه یه لحظه همه ی لحظه های خودمون رو خراب نکنیم. یعنی اینکه درسته من تو یه لحظه ناراحتم از همه گله دارم ناامیدم افسرده ام اما چرا به این حالت هام ادامه بدم؟ سعی کنم از این ها درس بگیرم و ادامه زندگیم روزهام ساعت هام رو شاد باشم و سعی کنم دیگه مثل قبل نباشم! وقتمو بذارم پای اینکه این حالت ها و احساس هام رو حل کنم و یا از بین ببرم نه اینکه ادامه شون بدم٬ کمی فکر کنید میفهمید چی میگم.
من افسرده نیستم من فقط همیشه غمگینم.