چندروز پيش يه سايت يافتم كه آرشيو وبلاگ هارو حتي اگه حذف شده باشه نشون ميداد، يعني آدرستو ميزدي توش و اون كله آرشيو و وبلاگت رو برات ميورد بالا، بعد من چندتا آدرس كه تو ذهنم بود رو زدم، اولين وبلاگم رو يادم نبود ولي يكي از وبلاگايي كه داشتم اسفند ٩٠ بود، اصلاً خيلي خوشحال شدم نميدونم چرا، هي مطالب رو ميخوندم ميگفتم واقعاً اين من بودم؟ چه خز بودم واي، به سارا هم نشونش دادم، خلاصه خيلي خزوخيل بودم اونموقع، بعد چندتا وبلاگاي ديگه م رو هم يافتم كه اكثراً توي تابستون ٩١ ساخته بودم، خيلي كوچولو بودم اونموقع، اصلاً موضوعات وبلاگم مطالبي كه توش ميذاشتم اصلاً نميخوند با الانه من، همشم واسه كره و خواننده هاي كره اي بود البته، اونموقع ها فقط واسه اين چيزا وبلاگ ميزدم، اولين وبلاگ خاطره نويسيم رو ساله ٩١ زدم فكر كنم، كه همش رو حذف كردم، يه آرشيو بلند بالا، واقعاً حيف بود كاش نگه ش داشته بودم، هرچقدر دنباله آدرسش گشتم نبود. واقعاً چه احمق بودم اونموقع كه هرروز يه وبلاگ ميزدم..
ولي روحم شاد شد واقعاً، به اين فكر كردم كه چقدر بزرگتر شدم و چقدر با گذشته ام فرق كردم. ولي كاش برميگشتم به همون دوران تا خيلي از اشتباهات كه زندگيم رو نابود كردن رو انجام ندم! 

انيمه توكيو غول فصله دومش اومده و من بعد از اين همه صبر كردن بسي خوشحال گشتم، البته گذاشتم كلش بياد بعد دانلود كنم آخه اين اينترنت...

اصلاً طعم يه عدد تخمه اي كه توي اتاقت پيداش ميكني با صدتا كيك شكلاتي فرق داره.