428
تو نمیتونی از مردمی که میخوان بهت صدمه بزنن بترسی
چون اگه از زندگی بترسی
هرگز زندگی نمیکنی.
- چستر بنینگتون
چندسال پیش وقتی داشتم توی نت میگشتم و مثل همیشه دنبال آهنگ های جدید بودم نمیدونم از کجا آهنگی به اسم NUMB رو پیدا کردم. همون بار اول که گوش دادم یه شوک عظیمی بهم وارد شد و با خودم این یه آهنگه واقعا؟ نه نبود به طور قطعی نبود. این یه ... حتی کلمه ای نبود که بخوام باهاش توصیفش و اون آهنگ از اون به بعد همراه همیشگی من شد هفته ها ماه ها و سال ها اون رو گوش دادم طوری که حتی وقتی اون رو گوش نمیدادم اون آهنگ تو ذهنم به طور خودکار پلی میشد. وقتی اون آهنگ رو گوش میدادم حس میکردم توی این دنیا نیستم و به یه دنیای دیگه پا گذاشتم و حس های متفاوتی که نمیتونم اصلا توصیفش کنم. برای من نامب فقط یه آهنگ نبود. بعد از اون رفتم دنبال لینکین پارک و بقیه ی آهنگ هاشون رو گوش دادم. عادت دارم هروقت یه آهنگ گوش میدم برم و ته توی خواننده اش رو دربیارم. لینکین پارک٬ لینکین پارک.. آره این اسم برای من خیلی خاصه. اونا برای من فقط یه گروه نبودن. آهنگ نامب فقط برام یه آهنگ نبود. چندسال گذشت اما من هروقت نامب رو گوش میدادم باز هم همون حس رو داشتم! انگار که توی این دنیا نیستم و نیستم و نیستم نیستم.
امروز وقتی خبر خودکشی چستر خواننده اصلی گروه لینکین پارک رو دیدم خیلی ناراحت شدم اصلا باورم نمیشد و تا یه دقیقه به صفحه لبتاب زل زده بودم! باورم نمیشه کسی که نامب رو خونده٬ آهنگ و صدایی که باهاش زندگی کردم. اگه چستر نبود نه لینکین پارکی بود و نامبی بود و نه من با راک آشنا میشدم و نه اون حس های متفاوت و خوب رو حس نمیکردم. خیلی ناراحت شدم و بغضم گرفت! امیدوارم روحش شاد باشه. صدای مورد علاقه ی من..
و این رو مطمئنم چندسال دیگه ام وقتی دارم نامب رو گوش میدم همون حس های همیشگی در من به وجود بیاد.
اگه کسی این متن رو خوند و با این گروه آشنا نیست حتما بره آشنا بشه چون یک قدم از اونایی که این گروه افسانه ای رو میشناسن عقبه :)
من افسرده نیستم من فقط همیشه غمگینم.