اين روزها همش دارم چيزهاي با ارزش زندگيم رو از دست ميدم، يعني نه اينكه از دست ميدم، ازم دور ميشن دورتر و دورتر، چه فرقي با جدايي داره؟ راسته كه ميگن وقتي چيزهايي رو تو زندگيت از دست ميدي چيزهاي باارزش تري به دست مياري؟ نميدونم. تو زندگيم فقط همه چيز رو از دست دادم، اين روزها خيلي تنهام، تنها تر از روزهايي كه تنهام. هرچيزي حكمتي داره؟ درسته داره. 

متأسفم حتي از اين وبلاگ كه همش لحظه هاي اندوهگين رو توش ثبت ميكنم ولي اين روزهام همين رنگيه، شادي؟ خوشحالي؟ مثل بادي گذراست كه وسط گرماي تابستون هرچندساعت يكبار مياد و فقط تورو تشنه تر ميكنه. حتي خودمم نميدونم دارم چيكار ميكنم. هجده سالگي خيلي نزديكه و من حتي نميدونم واقعاً تو اين هجده سال چيكار كردم! زندگي كردم؟ نكردم؟ چي بود؟ چي شد؟ چطوري گذشت؟ 

تموم ميشـه.